Czym są przebarwienia na skórze?
Przebarwienia na skórze to plamki w odcieniach brązu ciemniejszych od naturalnej karnacji, o różnej wielkości i zwykle nieregularnym kształcie. Tworzą się one wskutek nadmiernej produkcji i nagromadzenia w danym miejscu naturalnego barwnika skóry – melaniny. Proces ten jest reakcją obronną organizmu na działanie promieniowania ultrafioletowego. Dlatego przebarwienia pojawiają się zazwyczaj na tych partiach ciała, które najczęściej eksponujemy na słońcu – twarzy, szyi, dekolcie, ramionach, dłoniach i łydkach. O ile piegi mogą wręcz dodawać uroku, to innego tego rodzaju zmiany na skórze uważa się za nieestetyczne. Problem z przebarwieniami ma blisko połowa młodych ludzi, a w miarę starzenia się, dotyczy on już praktycznie wszystkich.
Przyczyny powstawania przebarwień
Przebarwienia najczęściej pojawiają się wskutek działania promieniowania UV (słońce, lampy w solariach), ale nie jest to wyłączna przyczyna powstawania niechcianych plamek. Zazwyczaj skóra reaguje nadprodukcją melaniny w miejscach, w których wcześniej występowały zmiany chorobowe (trądzik, wysypki, oparzenia słoneczne, itp.). Wrażliwość na ultrafiolet wzrasta u osób z zaburzeniami hormonalnymi (do których należą ciąża, menopauza, nadczynność i niedoczynność tarczycy) lub zażywających tabletki hormonalne (w tym doustną antykoncepcję). Przebarwienia mogą powstać także wówczas gdy przyjmujemy antybiotyki, preparaty ziołowe o właściwościach fotouczulających, a nawet wtedy gdy stosujemy niektóre kosmetyki (głównie perfumy) na odsłonięte obszary skóry. Nadprodukcja melaniny bywa również uwarunkowana genetycznie. W sposób nieunikniony u wszystkich ludzi wzrasta z wiekiem, powodując przebarwienia (tzw. plamy soczewicowate) związane ze starzeniem się.
Przebarwienia na skórze – jak dać sobie z nimi radę?
Powstawaniu przebarwień należy przede wszystkim zapobiegać – poprzez unikanie kąpieli słonecznych i stosowanie na co dzień kremów z wysokim filtrem UV (trzeba przy tym pamiętać, że po około dwóch godzinach ekspozycji na słońce działanie preparatu słabnie i należy go zaaplikować ponownie). Jak jednak pozbyć się nieestetycznych plamek kiedy już się pojawią? Dobór metody powinien zależeć przede wszystkim od głębokości, na której znajdują się złogi barwnika (często problem dotyczy nie tylko warstwy naskórka, ale i skóry właściwej). Najtańsze są domowe sposoby, ale stosowanie maseczek z cytrusów, miodu czy ziemniaków zazwyczaj daje mało satysfakcjonujące efekty, w dodatku widoczne jedynie w przypadku najpłytszych przebarwień. Plamki, które pojawiły się w warstwie naskórka najlepiej likwidować z pomocą preparatów farmaceutycznych lub kremów rozjaśniających, których dobór warto skonsultować z dermatologiem, co pozwoli nam uniknąć niepożądanych efektów ubocznych. W przypadku głęboko osadzonych przebarwień efektywne są zabiegi złuszczające – peelingi chemiczne, mikrodermabrazja. Starcze plamy soczewicowate są z kolei podatne na krioterapię. Najskuteczniejszą, choć dość kosztowną, metodą usuwania niechcianych plamek jest laseroterapia, która nie tylko trwale niszczy komórki barwnikowe, ale też hamuje proces ich powstawania. Walka z nieestetycznymi przebarwieniami w każdym przypadku jest dość uciążliwa i wymaga sporej systematyczności, ale ma jeden niewątpliwy plus – terapia zwykle powoduje poprawę kondycji skóry (nawilżenie, redukcję zmarszczek), a w konsekwencji jej odmłodzenie.